Współzawodnictwo

Udział we współzawodnictwie strzelectwa sportowego

Jak wspomniałem już w poprzednim rozdziale pełny udział we współzawodnictwie rozpoczyna się od uzyskania licencji zawodnika.
Licencja owa przypisana jest do klubu, do którego wstąpiliśmy, wydawana jest na rok kalendarzowy i dlatego pod koniec każdego roku należy wystąpić o przedłużenie licencji zawodnika poprzez własny klub do Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego.
Licencja zostaje przedłużona, jeżeli zawodnik spełnił wszystkie obowiązki, czyli opłacił wszystkie składki oraz wziął udział w odpowiedniej ilości zawodów w każdej z kategorii, którą chce utrzymać – pistolet, karabin, strzelba.
W kategorii wiodącej w danym roku należy wystartować w minimum 4 strzelaniach ocenianych, pozostałe dwie kategorie w minimum 2 strzelaniach.

Licencja jest podstawą do ubiegania się o pozwolenie na broń w kategoriach oznaczonych w patencie.
Sama procedura zdobywania pozwolenia zostanie opisana w osobnym odcinku i tam zajmiemy się wszystkimi szczegółami.


Strzelectwo sportowe składa się z 57 różnych dyscyplin pogrupowanych w kilka dziedzin:

-strzelectwo sportowe (ISSF)

-strzelectwo dynamiczne (IPSC, IDPA)

-strzelectwo długodystansowe (WBSF)

-strzelectwo czarnoprochowe (MLAIC)

-strzelectwo historyczne (EGS)

-strzelectwo kurkowe (Bractwa Kurkowe)

-strzelectwo westernowe (SASS)

Dla strzelectwa wyróżnia się grupy wiekowe:

– młodzicy – do 15 lat

– juniorzy młodsi 16-17 lat

– juniorzy – 18-20 lat

– seniorzy – od 21 lat


Podstawowe odległości strzelań :

– 10 metrów w konkurencjach pneumatycznych

– 25 metrów w konkurencjach pistoletowych i rewolwerowych

– 50 metrów w konkurencjach pistoletowych i karabinowych

– 300 metrów w konkurencjach karabinowych


Pozwolenie na broń mogą otrzymać osoby, które ukończyły 21 lat a w szczególnych przypadkach 18 lat, jeżeli klub wystąpi z takim wnioskiem do WPA.
Z tego powodu najliczniejszą grupę strzelców stanowią seniorzy.

Każda kategoria może być dowolnie kształtowana przez organizatora zawodów.
Jeżeli zasady nie są sprzeczne z wymogami bezpieczeństwa lub innymi regulaminami PZSS można tworzyć na czas zawodów nowe zasady współzawodnictwa.
Z tego też powodu opiszę ogólnie czym charakteryzują się podstawowe kategorie spotykane w naszym klubie oraz ogólnie pobieżnie jak wygląda strzelectwo w ramach konkurencji rozgrywanych na zawodach międzynarodowych ISSF.

Pistolet małego kalibru
Oznaczany skrótem Psp (pistolet sportowy) lub czasami Pmk (pistolet małego kalibru), zależnie od regulaminu zawodów.
Strzelanie odbywa się z broni małego kalibru .22 LR (5,6 mm), bocznego zapłonu.
Broń bocznego zapłonu ma dużo mniejszą siłę odrzutu niż broń kalibru 9 mm, z tego powodu na początku łatwo jest trenować i zdobywać dobre wyniki.
Niektórzy trenerzy strzelectwa wręcz podkreślają, że rozpoczęcie treningów powinno nastąpić wyłącznie na broni małego kalibru.
Pierwotnie w strzelectwie sportowym małego kalibru przyjmuje się postawę strzelania jednorącz.
Strzały oddaje się do tarczy oddalonej o 25 metrów.
I właściwie tutaj ogólne cechy tej dyscypliny się kończą, ponieważ zawody sportowe odbywają się już według swojego własnego regulaminu.
W naszym klubie na organizowanych zawodach oddaje się w sumie 25 strzałów jednorącz lub oburącz, zależnie od regulaminu konkretnych zawodów.
Pierwsze 5 strzałów jest kontrolnych i nieocenianych, można dzięki nim skorygować przyrządy celownicze i sprawdzić swoją formę w danym dniu.
Następnie zaklejamy przestrzeliny w tarczy oraz przystępujemy do oddania 20 strzałów ocenianych – 10 strzałów do jednej tarczy i 10 strzałów do drugiej tarczy.
Sposób ładowania magazynków jest dowolny, w trakcie strzelania my sami decydujemy w jakim rytmie chcemy strzelać, mamy na wszystko 20 minut.
Jeżeli w trakcie strzelania odkładamy broń (wypuszczamy ją z ręki) musi ona być uprzednio rozładowana i oznaczona wskaźnikiem bezpieczeństwa (czerwona lub żółta żyłka/kurek wprowadzona przez zamek broni do komory nabojowej/lufy). Każdorazowe odłożenie załadowanej broni kończy się dyskwalifikacją z zawodów z powodu niezachowania procedur bezpieczeństwa.
Ponieważ do każdej broni mamy co najmniej 2 magazynki proponuję Ci ładować magazynki po 5 sztuk, dzięki temu wiesz, że opróżnienie obu magazynków oznacza, że do jednej tarczy oddałeś już 10 strzałów i teraz ładujemy kolejne dwa magazynki po 5 sztuk i strzelamy do drugiej tarczy.
Zapewne wydaje Ci się to nieco śmieszne, ale w trakcie zawodów stres wprowadza na tyle zamieszania, że w pewnym momencie już sam nie będziesz wiedział ile razy strzeliłeś do której tarczy. Jeżeli zaś pistolet jest już mocno używany (na przykład stare poczciwe, ale wciąż doskonałe Margoliny), wtedy sprężyna magazynka załadowanego 10 nabojami może powodować zacięcia broni.
Nawyk 5 sztuk i 2 magazynki pozwoli Ci kontrolować prowadzenie strzelania.
Przepisy bezpieczeństwa pozostają bez zmian dla wszystkich konkurencji, ponieważ pozornie nazwa „mały kaliber” wcale nie oznacza ewentualnych mniejszych obrażeń w wyniku postrzelenia.
W prowizorycznych testach na jednym z filmów zamieszczonych w YouTube można zobaczyć, że kula wystrzelona przez pistolet małego kalibru wciąż ma wystarczającą siłę do przebicia deski na dystansie 400 metrów, przebija z łatwością karoserię samochodu, nie mówiąc o tkankach miękkich ludzkiego ciała.

Wracając do samego przebiegu dyscyplin na zawodach, PZSS podaje, że strzelanie kobiet odbywa się w dwóch seriach – dokładna 30 strzałów i szybka 30 strzałów.
W części szybkiej mamy 6 serii po 5 strzałów. Oddaje się pojedynczy strzał do tarczy ukazującej się na 3 sekundy, tarcza znika i następuje 7 sekund przerwy. Broń z ręką każdorazowo musi zostać opuszczona do kąta 45 stopni.

Mężczyźni strzelają według tego samego scenariusza, jednak z broni dużego kalibru 7,62mm do 9,65 mm 30+30 strzałów.

Pistolet dużego kalibru.
Oznacza sie skrótem Pcz (pistolet centralnego zapłonu) lub Pdk (pistolet dużego kalibru).
Można stosować pistolety kalibru 7,62 mm do 9,65mm.
W praktyce najwięcej osób strzela z pistoletów „bojowych” kalibru 9 mm.
Dzieje się tak dlatego, że ceny pistoletów bojowych dobrej jakości zaczynają się od 2500 zł, natomiast ceny dobrych pistoletów sportowych z indywidualnie profilowaną rękojeścią i stałymi przyrządami celowniczymi (nie umieszczonymi na zamku ruszającym się pod wpływem strzału) zaczynają się od kwoty ok. 10.000 zł.
W naszym klubie do czasu uzyskania pozwolenia na broń trenujemy i mamy dostępną na zawodach egzemplarze klubowej broni bojowej 9 mm na przykład XDM 5.25, CZ Shadow 2, H&K USP Expert, CZ 75.
Zawody najczęściej odbywają się według regulaminu wspomnianego powyżej – 5 strzałów próbnych, następnie ocenianych 2×10 strzałów do różnych tarcz.
Pozycja stojąca, oburącz trzymany pistolet.

Karabin sportowy

Konkurencja oznaczana Kdw (karabin dowolny) lub Ksp (karabin sportowy).
Na zawodach najczęściej strzelamy do 3 tarcz ustawionych w odległości 50 metrów.
Karabin o kalibrze .22 LR (5,6 mm) z pozycji leżącej.
Pierwsza tarcza jest przeznaczona na strzały próbne (dowolna ilość), a dwie pozostałe służą do oddania strzałów punktowanych, po 10 do każdej z tarcz.
Pozycja leżąca, karabin wyposażony wyłącznie w klasyczne przyrządy celownicze (tzw. przeziernikowe).

W konkurencjach olimpijskich z karabinu strzela się 60 strzałów z pozycji leżącej lub 3×40 strzałów w pozycjach leżąca, klęcząca i stojąca.

Trap

Konkurencja polega na zestrzeleniu maksymalnej ilości rzutków w trakcie rozgrywki.
Strzelanie odbywa się ze strzelby gładkolufowej typu „bock” (popularnie zwanej dwururką) z amunicji śrutowej 12/70.
Szerokość wiązki wystrzeliwanego śrutu reguluje się (jeżeli można) tzw. czokiem wkręcanym w końcówkę luf.
Rzutki wystrzeliwane są z bunkru w odległości 15 metrów od 5 stanowisk strzeleckich rozłożonych w jednej linii.
Kierunek, w którym rzutek wylatuje z bunkru jest losowy, a zawodnik ma tylko jeden strzał.
Gotowość do strzału zawodnik ogłasza komendą „DAJ”.
Technik za pomocą sterownika maszyny wypuszcza rzutka w powietrze, a rolą strzelca jest zestrzelić lecący obiekt zanim spadnie na ziemię.
Pięciu zawodników po strzale przemieszcza się o jedno stanowisko w prawo i tak do zakończenia rundy strzela się z różnych stanowisk (czyli pod różnym kątem względem toru lotu rzutków).

Dla pełnego bezpieczeństwa strzelby poza gotowością do strzału na stanowisku strzeleckim trzyma się i przenosi otwarte (złamane), dzięki czemu wiadomo, że strzelba nie może oddać strzału i broń jest bezpieczna dla otoczenia.
Dodatkowo broń odłożona na stojak oznacza się flagą bezpieczeństwa włożoną w baskilę.
Zarówno załadowanie amunicji jak i zamknięcie broni dokonuje się WYŁĄCZNIE na stanowisku strzeleckim, bezpośrednio przed oddaniem strzału.
Przy przemieszczaniu się z bronią i pobycie na stanowisku strzeleckim kontrolujemy, aby lufy były zawsze skierowane w bezpiecznym kierunku – w dół, w górę lub w stronę kulochwytu.

Double Trap

Podwójny trap oznacza, że wystrzeliwane są dwa rzutki, zawodnik oddaje 2 strzały. Tor lotu rzutków zakreśla literę „V”. Po strzelaniu zawodnik zmienia pozycję strzelania o jedną w prawo na polu i tym samym zmienia się kąt strzałów dla kolejnego strzelania.

Skeet

Skeet jest rozbudowaną wersją Trapa.
Strzela się do dwóch rzutków, wystrzeliwanych „na skos” z dwóch bunkrów ustawionych po przeciwległej stronie pola strzelniczego.
Rzutki lecą z lewej i prawej strony do środka pola i w locie mijają się i lecą dalej, rysując jakby torem lotu w przestrzeni literę X .
Strzelec musi dwoma strzałami zestrzelić rzutki (po jednym strzale na rzutka).
Po zakończonym strzelaniu zawodnik przesuwa się o jedno pole w prawo (na polu konkurencji znajduje się 8 stanowisk oddalonych od siebie)
Utrudnienie polega na tym, że broń prowadzi się najpierw względem lotu rzutka np. z lewej do prawej i po oddaniu strzału natychmiast namierza się rzutka lecącego z prawej do lewej. Dodatkowo jedna stacja wyrzuca rzutka z dołu (Low Station) a druga z wysokości kilku metrów (High Station), zatem rzutki lecą na różnej wysokości.
Największą trudność sprawia złapanie toru lotu drugiego rzutka, błyskawiczne namierzenie go i oddanie celnego strzału, a wszystko to w zaledwie ok. 3 sekundy, zanim rzutki spadną na ziemię.

Strzelanie dynamiczne
W strzelaniach dynamicznych istotą konkurencji jest przemieszczanie się z bronią tak, aby w możliwie najkrótszym czasie można było ostrzelać kolejne cele na torze.
Broń dobierana jest do danej konkurencji, tory buduje się tak, aby z jednego stanowiska niemożliwe było ostrzelanie wszystkich celów, co zmusza zawodnika do przemieszczania się zgodnie z wyznaczonym pasem ruchu.
Zadania mogą być dowolnie utrudniane przez organizatora, a zawodnik w sposób dowolny może rozwiązać zadanie.
Spotyka się tory z lukami strzelniczymi w wysłonie zmuszającymi do strzelania zza przeszkód, w dziwnych pozycjach (za wysoko na leżenie, a za nisko na klęczenie) lub strzelanie jedną ręką, ponieważ druga musi trzymać zapadkę ruchomą, która zamknięta zasłania cel lub konieczność ostrzelania wahadła w ruchu.
Można strzelać w trakcie pochodu, chyba że jest to zabronione osobnym przepisem regulaminu zawodów.
Dodatkowym utrudnieniem może być konieczność wymiany magazynka w trakcie pracy na torze czy wymiana rodzaju broni.
Punktowany jest zarówno czas rozwiązania toru jak i celność strzałów.
Strzela się zasadniczo z broni centralnego zapłonu, jednak możliwe jest stworzenie konkurencji z broni małego kalibru, a również zawodnicy Air Soft coraz częściej organizują swoje zawody w konwencji strzelania dynamicznego, gdzie broń palną zamienia się na broń zasilaną gazem, która miota plastikowymi kulkami.

Konwencja 3GUN oznacza, że na zawodach wykonuje się strzelania na torach z pistoletu, karabinu i strzelby w ramach tych samych zawodów.
Budowane są osobne tory dla każdej konkurencji lub budowany jest jeden długi tor, na którym występują 2 punkty kontrolne służące do zmiany rodzaju broni.
W zależności od konwencji (IPSC lub IDPA) stosuje się różne rodzaje broni i przepisy tych federacji określają dokładnie jakie warunki spełniać ma broń.
Dotyczy to na przykład wielkości lufy, kalibru, oprzyrządowania dopuszczonego (kolimatory, kabury, wieszaki, pasy, ładownice) czy siłę palną amunicji.

W związku z dynamicznym przemieszczaniem się z załadowaną bronią palną, w tych dyscyplinach obowiązują najsurowsze przepisy bezpieczeństwa.
Broń musi zawsze być zwrócona w kierunku kulochwytu, więc wycofujący się zawodnik albo biegnie do tyłu, celując ciągle w kulochwyt, albo odwraca się i biegnie bokiem, lecz broń nienaturalnie kieruje jakby „za siebie”, dzięki czemu nawet w przypadku potknięcia i przypadkowego wystrzału kula poleci w bezpiecznym kierunku.
W niektórych regulaminach dodatkowo zaznacza się, że palec może dotknąć spustu wyłącznie w momencie przyjęcia pozycji gotowej do strzału w danym punkcie, a w trakcie ruchu bezstrzałowego palec musi być położony wzdłuż korpusu broni.
Osobny sędzia obserwator zarządzi dyskwalifikację z całych zawodów, jeżeli zawodnik w momencie przemieszczania się lub manewrowania ciałem/bronią choćby na chwilę złoży palec na spuście, tym samym sprowadzając niebezpieczeństwo dla ludzi przebywających na strzelnicy, nawet jeżeli nie nastąpił przypadkowy wystrzał.

Strzelectwo pneumatyczne

Strzelanie pneumatyczne – Pnp (pistolet pneumatyczny) oraz Kpn (karabin pneumatyczny) opiera się o broń zasilaną sprężonym gazem, miotającą śrutem kalibru 4,5 mm.
Konkurencje polegają na oddaniu strzałów śrutem do tarcz umieszczonych w odległości 10 metrów w pozycji stojącej.

Podsumowanie.
Konkurencje w strzelectwie mogą być dobierane dowolnie przez organizatora zawodów.
Dowolnie może być też dobierana broń i osprzęt do danej konkurencji, a w strzelania dynamicznych dowolnie można ukształtować tor i zadania do wykonania przez strzelca.
W dokumentach PZSS określone są podstawowe dyscypliny, które pozwalają brać udział w rankingach międzynarodowych ISSF.
Organizator może określić jaki osprzęt jest dopuszczony i jaki jest zabroniony oraz jakie parametry broń ma spełnić, aby była dopuszczona do danej konkurencji (na przykład siła ciągu spustu w Psp lub siła amunicji vs długość lufy).

Bezpieczeństwo

Wszędzie tam, gdzie występuje moment przemieszczania się z bronią palną musi być ona zabezpieczona lub w trakcie prowadzenia strzelania dynamicznego muszą być zachowane najbardziej rygorystyczne wymogi bezpieczeństwa.
Broń odkładamy wyłącznie zabezpieczoną, przenosimy w obrębie całej strzelnicy rozładowaną, z wyciągniętym magazynkiem, z otwartą baskilą strzelby.
Broń odkładana na stojak/pulpit musi być oznaczona flagą bezpieczeństwa włożoną w komorę naboju/lufę w sposób widoczny, pozwalający jednym rzutem oka upewnić się, że jest zabezpieczona.
Załadowanie broni amunicją odbywa się wyłącznie na komendę sędziego, wyłącznie na stanowisku strzeleckim.
W konkurencjach z bronią centralnego zapłonu oraz strzelby gładkolufowej obowiązują okulary ochronne (najlepiej okulary balistyczne z wysokim certyfikatem ochrony przed uderzeniem ciał przemieszczających się z dużą prędkością) oraz ochronniki słuchu.
Zabrania się stosowania wszelkiej elektroniki, chyba że regulamin mówi inaczej.
Nie wolno używać zegarków, telefonów, ochronników słuchu aktywnych, bransoletek i innych przedmiotów mogących zakłócić przebieg konkurencji.

Jak przebiegają zawody strzeleckie ?

Kilka tygodni przed zawodami organizator ogłasza w oficjalnym komunikacie termin, miejsce, czas i dyscypliny zawodów.
W naszym klubie obowiązuje elektroniczna rejestracja na zawody poprzez stronę www klubu.
Rejestrujemy się na wybrane dyscypliny pamiętając, że potrzebujemy wystarczającej ilości czasu na wykonanie dyscypliny.
Odstęp 40 minut będzie wystarczający, aby ukończyć każdą konkurencję i móc spokojnie pojawić się na stanowisku kolejnej konkurencji.

W oznaczonym dniu pojawiamy się na strzelnicy.
Zgłaszamy się do biura zawodów, dokonujemy opłaty za udział i pobieramy metryczki startu.
Metryczka to mała kartka z imieniem, nazwiskiem oraz tabelką na punkty odczytane z tarczy, stanowiąca protokół udziału w danej dyscyplinie.
Przed konkurencją zabierze ją od nas sędzia wpisując w nią numer stanowiska i sumę punktów wystrzelanych w konkurencji.

Udajemy sie na miejsce odbywania konkurencji.
Jeżeli nie posiadamy własnej broni zgłaszamy to sędziemu, który skieruje nas do magazyniera broni z ramienia organizatora zawodów.
Pobieramy na czas konkurencji broń oraz kupujemy amunicję w ilości potrzebnej do wykonania konkurencji.

UWAGA !

Jeżeli nie mamy pozwolenia na broń, jeżeli pozostanie nam jakaś niewykorzystana amunicja, należy BEZWZGLĘDNIE zwrócić ją magazynierowi.
Posiadanie amunicji bez zezwolenia na broń zagrożone jest karą do 8 lat pozbawienia wolności !!!

Magazynier przenosi nam broń na stanowisko i czekamy na dalszy przebieg przygotowań.
Zakazane jest w tym czasie otwieranie pudełek i dotykanie broni.
Sędzia po zapełnieniu wszystkich stanowisk zabiera metryczki od zawodników, oznacza na nich numer stanowiska, które zajęliśmy.

Kiedy wszystkie formalności zostaną dokończone i możliwe będzie przygotowanie broni palnej do konkurencji (czyli wszystkie osoby opuściły strefę przedpola strzeleckiego, widzowie znajdują się w bezpiecznych sektorach) sędzia wydaje komendę PRZYGOTUJ SIĘ do konkurencji.
W tym momencie otwieramy pudełka, układamy broń i amunicję na stoliku/pulpicie, ale nie ładujemy i nie podpinamy magazynków.
Możemy wziąć broń do ręki, przymierzyć się, zaznajomić się z uchwytem i przyrządami celowniczymi i możemy oddać tzw. „suchy strzał”, czyli bez naboju w stronę tarczy strzeleckiej, aby zaznajomić się z mechaniką spustu.

Kiedy wszyscy przygotują się do konkurencji, sędzia wydaje komendę ŁADUJ.
W tym momencie możesz załadować magazynki pociskami, podpiąć jeden z magazynków do broni palnej, a następnie ustawić się w pozycji gotowości z bronią w rękach, palec poza spustem wzdłuż korpusu broni.

Sędzia wydaje komendę START.
Zgodnie z regulaminem konkurencji oddajesz określoną ilość strzałów.
Jeżeli następuje zmiana magazynka, broń musi być ciągle trzymana przez strzelca, a lufa skierowana w stronę kulochwytu, palec NIE DOTYKA SPUSTU, aby zapobiec przypadkowemu wystrzałowi.
Jeżeli opróżniliśmy magazynki i musimy naładować je kolejną porcją amunicji, konieczne będzie odłożenie broni na pulpit/stolik.
Należy wtedy odpiąć magazynek, przeładować zamek usuwając tym samym ewentualnie znajdujący się tam pocisk i upewniwszy się, że komora nabojowa jest pusta pozostawić zamek w tylnym położeniu (jeśli to możliwe), przeprowadzić przez zamek i lufę wskaźnik bezpieczeństwa.
Tak zabezpieczoną i oznaczoną broń można dopiero odłożyć na pulpit.
Niezastosowanie się do tej procedury oznacza dyskwalifikację zawodnika.
Odkładamy zabezpieczoną i oznaczoną broń, ładujemy magazynki, następnie bierzemy broń do ręki, wyciągamy wskaźnik bezpieczeństwa i podpinamy magazynek kontynuując strzelanie.

Wszelkie wady broni (zacięcia czy inne problemy) zgłaszamy sędziemu podnosząc rękę do góry, broń cały czas kierując w stronę kulochwytu.
Wszelkie zacięcia i manewrowanie bronią usuwamy samodzielnie zachowując najwyższe priorytety bezpieczeństwa, albo prosimy o to sędziego. Lufa cały czas skierowana w stronę kulochwytu.
NIE WOLNO ODŁOŻYĆ ZACIĘTEJ BRONI NA PULPIT !!!
Po usunięciu zacięcia kontynuujemy strzelanie.
Po zakończeniu strzelania przez wszystkich zawodników lub upływie wyznaczonego czasu sędzia wydaje komendy STOP, ROZŁADUJ, BROŃ DO PRZEGLĄDU.
Odpinamy magazynek, przeładowujemy zamek upewniając się, że w komorze nie ma pocisku, wkładamy przez zamek do lufy wskaźnik bezpieczeństwa i zabezpieczoną i oznaczoną broń odkładamy na pulpit do kontroli sędziego.

Sędzia podchodzi do naszego stanowiska, sprawdza i wydaje pozwolenie na schowanie broni.
Broń chowamy do pudełka i zwracamy magazynierowi.

W przepisach o bezpieczeństwie w sporcie strzeleckim możemy przeczytać, że KAŻDA OSOBA, która stwierdzi zagrożenie, zobowiązania jest natychmiast wydać komendę STOP dla wszystkich strzelających, zarówno może to być sędzia jak i widz czy osoba postronna znajdująca się na strzelnicy.
Jeżeli padnie komenda STOP, należy bezwzględnie zatrzymać strzelanie, odpiąć magazynek, przeładować zamek usuwając pocisk, następnie włożyć wskaźnik bezpieczeństwa i odłożyć broń na miejsce w stanie zabezpieczonym i oznaczonym.
Wznowienia zwodów dokona sędzia po stwierdzeniu, że zagrożenie zostało usunięte i możliwe jest bezpieczne kontynuowanie konkurencji.

Mój osobisty komentarz.
Powyższa regułka o bezpieczeństwie wydaje się tak abstrakcyjna, iż bezsensem jest w ogóle ją opisywać.
Otóż przekonałem się o jej sensie na jednych zawodach.
W związku z tym, że strzelania prowadzone były w trzech osobnych pomieszczeniach, sędziowie między sobą ustalali start i zakończenie konkurencji, aby można było bezpiecznie wejść na przedpole, na którym wisiały tarcze z wszystkich torów wspólnie.
Prowadząc strzelanie wystąpiła potrzeba, aby sędziowie z innego pomieszczenia udali się na przedpole poprawić tarczę, którą zerwał wiatr.
Strzelanie we wszystkich pomieszczeniach zostało zatrzymane przez sędziów.
W tym momencie na stanowisko obok mnie wszedł spóźniony zawodnik.
Bez pozwolenia sędziego, mimo że my na pozostałych torach staliśmy z zabezpieczoną bronią, ułożył się, wyciągnął amunicję, załadował karabin i nie bacząc na sędziego na przedpolu przy tarczach chciał oddać strzał do swojej tarczy.
Wyłącznie moja zdecydowana reakcja zapobiegła oddaniu strzału.

W teorii wydaje się, że logicznie myślący człowiek nie dotknie broni widząc, że w zasięgu strzału na przedpolu znajduje się inna osoba, szczególnie sędzia w żółtej odblaskowej kamizelce, jednak w zamieszaniu i w stresie zawodów ludzie potrafią pogwałcić wszelkie zasady bezpieczeństwa i tylko nasza reakcja może uratować życie i zdrowie innych osób.
Zatem pamiętaj, bez względu na to kim jesteś i jaką pełnisz rolę na treningu/zawodach, jeżeli zauważyłeś niebezpieczeństwo w trakcie strzelania, masz OBOWIĄZEK WYDAĆ KOMENDĘ STOP dla wszystkich osób strzelających, a wszyscy strzelający słysząc tę komendę mają obowiązek natychmiast przerwać strzelanie, rozładować, zabezpieczyć i odłożyć broń.
Możesz tym uratować czyjeś życie i zdrowie !

Łukasz Sitek
zawodnik klubu EXPERT LOK Jaworzno